Διαδρομές

Το φθινόπωρο του 1997, ο Κωνσταντίνος Αλαβάνος - διευθυντής τότε στην ΕΡΤ - μού είχε ζητήσει για πολλοστή φορά να επιστρέψω στην τηλεόραση της ΕΡΤ, με μια μουσική εκπομπή που θα σκηνοθετούσε η Δάφνη Τζαφέρη. Εγώ είχα ολοκληρώσει τη συνεργασία μου με το ραδιόφωνο του SKY και συνεπώς ήμουν ελεύθερος, όμως δεν ήταν διαθέσιμη η Δάφνη, η οποία είχε αναλάβει άλλες εκπομπές. Τότε, προσφέρθηκε να δουλέψουμε μαζί ο σκηνοθέτης Στέλιος Ράλλης, με διευθύντρια παραγωγής την πολύτιμη Κατερίνα Κατωτάκη. Ακόμα δεν ήξερα τι θα είναι αυτή η νέα εκπομπή, η οποία θα παιζότανε για πρώτη φορά ανήμερα Χριστούγεννα, είχα σκεφτεί ωστόσο για πρώτη καλεσμένη την Άλκηστη Πρωτοψάλτη, που μόλις τότε είχε κυκλοφορήσει το δίσκο της «Σαν ηφαίστειο που ξυπνά». Ήμουν σίγουρος πως δεν θα μού έλεγε όχι η Άλκηστη, όμως στα τέσσερα χρόνια που είχα λείψει από την τηλεόραση, πολλά είχαν αλλάξει. Ο ανταγωνισμός των καναλιών ήταν μεγάλος. Και η Άλκηστη είχε ήδη κλείσει για Χριστούγεννα με το MEGA και τον Νίκο Χατζηνικολάου. Η προσγείωση ήταν απότομη! Αλλά να που δυο μέρες αργότερα, η Άλκηστη μού τηλεφώνησε ξανά για να μού πει πως ο Νίκος Χατζηνικολάου μού είχε παραχωρήσει πολύ ευγενικά ( και "δικαιωματικά" κατά την δική του έκφραση ) προτεραιότητα. Φυσικά τον ευχαρίστησα και πέσαμε με τα μούτρα στη δουλειά, αν και δεν είχα ακόμη στο μυαλό μου, ούτε τίτλο εκπομπής, ούτε σενάριο.